ในรอบปีที่ผ่านมา  ศาลมีคำสั่งให้คืนทรัพย์สินที่ เจ้าพนังกานตำรวจยึดมา ตาม พ.ร.บ.มาตรการยึดทรัพย์ ที่พบบ่อยมากมีดังนี้

1.เป็นทรัพย์สินของบุคคลอื่น  ทีี่ไม่ได้เกี่ยวข้องเลย  เช่น ยืม จยย.ของพี่ เพื่อน มาขี่แล้วตำรวจจับ ข้อหาจำหน่ายได้ขณะขี่รถ จยย.  หรือเป็นทรัพย์สินของ บิดามารดา  ที่ผู้ต้องหาไม่ได้รถคันที่ยึดมาจากการค้ายาเสพติดเลย  รวมถึงทรัพย์สินอื่นๆ ด้วย 

2. เป็นทรัพย์สินที่ใช้สำหรับการดำรงชีพ เช่น สิ่งของเครื่องใช้ในบ้าน ราคาไม่แพง โทรศัพท์มือถื นาฬิกาที่ใช้มานาน ฯลฯ

3. ทรัพย์ได้มาก่อนทำการค้ายาเสพติด   เรื่องนี้สำคัญมาก  ดังนั้น การที่มีการสืบสวนให้ทราบว่าค้ามานานแล้ว แต่ประมาณเมื่อปีใด ประวัติเคยถูกจับ เคยเกี่ยวข้องกับนักค้าที่เคยถูกจับ  ไม่มีอาชีพเป็นหลักแหล่ง ไม่มีการค้า ไม่เสียภาษี  แต่มีฐานะรวมผิดปกติ  มีการปิดบังอำพรางทรัพย์   เป็นต้น  ต้องให้ได้รายละเอียดจะเป็นประโยชน์มาก

4.คดีล่อซื้อหรือจำหน่าย  โทรศัพท์ ควรมีเป็นของกลางในคดีอาญา  แต่ยึดเป็นทรัพย์ที่ได้จากการกระทำผิดกทั้งหมด ทำให้คดีอาญาอ่อน 

5. การล่อซื้อ ไม่มีการขออนุมัติ  จึงถูกฝ่ายผู้ต้องหานำไปเป็นประเด็น ในการตอสู้คดี  ศาลยกฟ้อง 

จึงเรียบมาเพื่อให้ระมัดระวัง และรอบคอบให้มากขึ้นด้วยครับ   แต่ก็มีไม่มากครับ