มีคำพังเพยว่าไว้  ชีวิตครูเสมือนอาชีพเรื่อจ้าง  ผู้พายเรื่อเปรียบเสมือนครู  เมื่อส่งผู้โดยสารเปรียบเสมือนเด็กนักเรียน ซึ่งเมื่อส่งถึงฝั่งแล้ว  ท้ายเรือก็ต้องมารับผู้โดยสารคนต่อไป  meหน้าที่ซ้ำแล้วซ้ำอีก ทำอย่างนี้ไม่มีวันที่สิ้นสุด  จนกว่าจะหมดอาชีพความเป็นครู   

      วันนี้ เป็นวันครู   ผมรับรkชการตำรวจ  แต่ในความเป็นจริงที่ผมทำควบคู่มาตลอดระเวลากว่า 30 ปี  คือการเป็นครู สอนหนังสือให้เพื่อนข้าราชการตำรวจ นักศึกษา ข้าราชการ ควบคู่กับการทำงานปกติประจำ  ดังนั้น เมื่อผมถูกเชิญให้เป็นอาจารย์สอนหนังสือ  นอกจากผมมีความรู้งานในหน้าท่แล้ว  ผมต้องค้นคว้าศึกษางานวิชาการใหม่ๆ เพิ่มเติมเสมอ  เพื่อจะได้ทันสถานะการณ์

       ผมเป็นครู ตั้งแต่ ยศ ร.ต.ท.สอน หลักสูตรพลตำรวจ  ผมสอนวิชาการสอบสวนคดียาเสพติด ผมสอนวิชากาสืบสวนสวบสวน ที่  ม.พายัพ  ม.แม่ฟ้าหลวง  ยังเป็นอาจารย์หลักสูตร ผบก. ผกก. สว. ทั้งยังสอนนอกหน่วย อาทิ ปปส. รร.เสนาธิการทหารอากาศ กรมป่าไม้ ฯลฯ ที่สำคัญผมเป็นคนแรกใน กรมตำรวจ ที่นำคอมพิวเตอร์มาในในงานสืบสวนสอบสวน ที่ สภ.อ.เมื่องเชียงใหม่ เมื่อปี 2526 

       ผมรักอาชีพครู  แม้พันหน้าที่ราชการแล้ว ก็ยังทำหน้าที่ครู    ผมได้รับเกียรติอย่างสูง ที่ปีนีัผมได้รับ  เข็มเชิดชูเกียรติยกย่อง อันดับ 1 จากวิทยาลัยตำรวจ  ในฐานะสอนมาเป็นเวลา่นานกว่า  20 ป๊

        ผมมีความพากภูมิใจในชีวิต ความเป็นครู และชื่นชอบในหน้าที่นี้  เพราะการให้ความรู้ คือการทำทานที่ยิ่งใหญ่ครับ  วันนี้จึงขอกราบคาระวะบูรพาคณาจารย์ ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชา ให้ผมมาแต่เด็ก และครูคนแรกคือ มารดา จึงขอกราบขอบพระคุณมา ณ โอกาสนี้เป็นอย่างสูง  ครับ